У роднага парога спадчына віруе,
Як ніва, быццам мора, у подыху вятроў,
Зямля мая, хай зерне шчыра каласуе,
І кожны скажа, сам ты зможаш, і гатоў
Прыняць усё, што нашы прашчуры вякамі,
Ваялі гэты мір, каб продкі жыць маглі.
Багацце - гэта розум, а не склеп з замкамі,
З ім вера, і наказ, які мы збераглі.
Павер, не будзеш верыць, і жыцця, не будзе,
Духоўна моцны больш упэўнены ў сябе,
Знаходзіць месца у патрэбнай грамадзе,
Усё здабудзеш сёння толькі ў барацьбе!
У ласцы матчынай сустрэнеш пакаянне,
Тваёй душы гарэтнай змоўклыя агні,
Як водар горкі першага кахання,
Раптоўна успыхнуць сполахам зары!
І як адплача неба, сонейка заззяе,
Тваё жыццё зямное мовіць адказаць,-
Здабыткам Вашым была справа тая,
Мой крыж патомкам змог я перадаць!
Помочь сайту
Поздравления
