КАЛЫХАНКА.

15 февраля 2012 - Калита Сергей
article26783.jpg

 

Калышы мяне, калышы. 

Я пасплю, 
 

бо стамiуся з дарогi,

Бо баляць мае рукi i ногi, 

нават камнем лягло на душы.

 

Гэта боль апякла усе ува мне.

Але ты - загаi мае  раны. 
 

I пакуль не надыйдзе свiтанак - 

калышы, калi ласка, мяне.

 

Я пасплю.

І прыснiцца мне сон,

нiбы свята - у вяселках i спевах, 
 

там, дзе кветкi i розныя дрэвы

карагодзяць, а я, маладзён,

 

зноу iду i шукаю прыгоду.

I нiчога, вiдаць, мне не  трэба,

абы была празрыстае неба, 
 

радасць рухау i думак свабода.

 

Толькi  зноу мне кахаць, як раней,

і без стомы,  i зноу быць каханым -

узаемна i самааддана.

Калышы, калi  ласка, мяне.

 

Калышы, хай прыпынiцца час,

хоць на трошкi. А потым хвiлiны

паляцяць у прастор безупынна, -

i, магчыма, уцягнуць i нас

 

у павольны свой карагод,

дзе не будзе нi лiха, нi болю.

Толькi шчасце, 
 

каханне i воля,

што шукаем з табой

колькi год.

 

Калышы ты мяне,  калышы.

Усе паснулi дауно у цiшы.

Толькi ты, мая люба,  не спiш -

зноу з надзеяй на  поуню глядзiш.

 

© Copyright: Калита Сергей, 2012

Регистрационный номер №0026783

от 15 февраля 2012

[Скрыть] Регистрационный номер 0026783 выдан для произведения:

 

Калышы мяне, калышы. 

 

Я пасплю, 

бо стамiуся з дарогi,

Бо баляць мае рукi i ногi, 

нават камнем лягло на душы.

 

Гэта боль апякла усе ува мне.

 

Але ты - загаi мае  раны. 

I пакуль не надыйдзе свiтанак - 

калышы, калi ласка, мяне.

 

Я пасплю.

І прыснiцца мне сон,

 

нiбы свята - у вяселках i спевах, 

там, дзе кветкi i розныя дрэвы

карагодзяць, а я, маладзён,

 

зноу iду i шукаю прыгоду.

I нiчога, вiдаць, мне не  трэба,

 

абы была празрыстае неба, 

радасць рухау i думак свабода.

 

Толькi  зноу мне кахаць, як раней,

і без стомы,  i зноу быць каханым -

узаемна i самааддана.

Калышы, калi  ласка, мяне.

 

Калышы, хай прыпынiцца час,

хоць на трошкi. А потым хвiлiны

паляцяць у прастор безупынна, -

i, магчыма, уцягнуць i нас

 

у павольны свой карагод,

дзе не будзе нi лiха, нi болю.

 

Толькi шчасце, 

каханне i воля,

што шукаем з табой

колькi год.

 

Калышы ты мяне,  калышы.

Усе паснулi дауно у цiшы.

Толькi ты, мая люба,  не спiш -

зноу з надзеяй на  поуню глядзiш.

 

 
Рейтинг: +3 596 просмотров
Комментарии (7)
Николай Яцков # 15 февраля 2012 в 21:14 +1
Вельмі падобнае на калыханку )) Праўда, крышачку "палітызаваная" атрымалася калыханка, але - могуць быць і такія словы на парозе ночы...
Калита Сергей # 15 февраля 2012 в 21:43 0
Вялікае дзякуй. Але мне здаецца тут ніякой палітыкай і не пахне. Проста чалавек стаміуся - праца была цяжкая. І ён знайшоу толькі такія словы, каб выказаць сваю боль, якая лягла у яго на душы.
Татьяна # 26 мая 2012 в 19:05 +1
Очень нежно и мелодично! live1 "Песняров" напомнило - " Вы шумите, шумите, надо мною берёзы" melody Молодец, Серёжа! v
Калита Сергей # 26 мая 2012 в 21:40 0
Спасибо, Алёнушка! melody soln
А я как-то и не подумал. Правда, "Вы шумите, шумите берёзы" исполняли не "Песняры", а "Сябры". Хотя какая разница - те и те поют просто бесподобно. music
Сергей Пивовар # 22 июня 2012 в 19:17 +1
Добра.
Калита Сергей # 23 июня 2012 в 21:11 0
Вялікае дзякуй! 30
Людмила Снитко # 28 января 2013 в 11:55 0
Красивая калыханка!!
А кто исполняет?