Вясна

Зноўку сонца прабралась скрозь хмары,
Прыгравае святую зямлю,
Льюць прамені між дрэвамі у пары,
Гэту пору я моцна люблю.

Ля ракі усе прачнулась жучэннем,
І вярба пачала ажываць,
Колькі счасця, душэуных напеваў
Нам вясна пачала дараваць.

Ускінь ў нябесы свій позірк, у промнях
Птушак клін на Радзіму ляціць,
Так урачыста плыве благародна
Ды ад туль на цябе ен глядзіць.

І ты робішся сам, быццам птушка,
Што у стоме праз мора імчыць,
Зноў шчаслівы, што вытрмаў мужна,
Гэты год да вясны змог дажыць.